بررسی اثر سیر بر بیان tlr2 و tlr4 و ترشح سایتوکین های proinflammatory توسط سلول های منونوکلئار خون محیطی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 مراجعه کننده به بیمارستان گنجویان دزفول بین سال های 1390-1392

به طور معمول مازاد تغذیه، در بدن به صورت چربی ذخیره و به چاقی منجر می شود. یکی از عوامل ابتلا به دیابت نوع 2 ، چاقی است. tlr به عنوان یک پیوند ملکولی بین اسید های چرب آزاد ، التهاب و سیستم ایمنی عمل می کنند. tlr از طریق تولید سایتوکاین های پایین دست از قبیل il-10, il-6 ،il-1? ، tnf-? منجر به بروز التهاب می شوند. این سایتوکاین ها در پاسخ به محرک التهابی ترشح می شوند و مسیر های سیگنالینگ التهاب را القا می کنند. ادراک ازدیاد مواد مغذی در سلول ها از طریق یک الگوی ملکولی به نام گیرنده های ایمنی ذاتی یا tlr انجام می شود. زمانی که افزایشی 2 تا 3 برابری در غلظت سایتوکاین های مذکور داشته باشیم متافلامیشن رخ می دهد. روش آزمایش: پس از گرفتن خون محیطی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2، سلول های منونوکلئار آن با روش فایکول جداسازی گردید، و با دو غلظت عصاره سیر(30% و 10%)، برای مدت 48 و 72 ساعت کشت داده شد. سپس برای اندازه گیری میزان ترشح سایتو کاین ها از روش الایزا و برای اندازه گیری بیان ژن tlr2 و tlr4 از روش pcr استفاده شد. نتایج: عصاره سیر سبب کاهش میزان ترشح tnf-? از سلول های منونوکلئار شد. همچنین بر کاهش بیان ژن های tlr2 و tlr4 اثر گذاشت. زمان و غلظت عصاره بر نتایج بی تاثیر بود و در میزان ترشح ifn? نقشی نداشت.